Anneler günü, anneleri onurlandıran özel bir gündür. Değişik günlerde ve değişik ülkelerde kutlanır. Bu günde anneler çeşitli hediyeler alır. Bu günü farklı ülkelerdeki insanlar yılın farklı günlerinde kutlarlar.

Anneler günü geleneği, Antik Yunanların Yunan mitolojisindeki pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna verdikleri yıllık ilkbahar festivali kutlamalarıyla başlar. Antik Romalılar da ilkbahar festivallerini İsa’nın doğumundan 250 yıl öncesinden ana tanrıça Kibele onuruna kutluyorlardı. 

ABD’de Anna Jarvis’in kaybettiği kendi annesi için 1908 yılında başlattığı anma günü, 1914 yılında Kongre’nin onayıyla Amerika Birleşik Devletleri çapında genişledi.

Türkiye’de Anneler Günü Kabul Edildi "Nene Hatun" Yılın Annesi seçildi (1955)

Türk Kadınlar Birliğinin girişimleri ile 5 Mayıs 1955 tarihinde mayıs ayının ikinci Pazar günü dünyada olduğu gibi Türkiye’de de ‘’Anneler Günü’’ olarak kutlanması kararı verildi. O yıl yılın annesi olarak 93 harbinin meşhur kahramanlarından 98 yaşındaki Erzurumlu Nene Hatun seçilmişti.

14 Mayıs anneler günü olarak kutlanır. Eminim, bu kutlanma esnasında bile kadına kalkan eller, kadına zulüm, kadın istismarları, kadını adam yerine koymamak, ailede kadınların çektiği sıkıntılar… ayyuka çıkmıştır ve çıkmaktadır. 

Önce şu meseleye bir parmak basalım; "anneler günü” nereden gelmekte? Kim tarafından ihdas edilmiş? Neden, yabancının ortaya attığını alıyoruz? Bizim özümüz yok mu? Bizim kendimize has bir kültür zenginliğimiz mevcut değil mi? İlla Batı’dan mı gelecek? Batıdan gelen her şey mübah mı? Medeni olmanın yolu Batıdan mı geçer? Batı, bize; insani değer olarak ne verdi? Ne veriyor? Ve ne verecek? 

Bizim tarihimizde adları altın harflerle yazılacak ne kadınlar, ne analar var! Ülkemizin adı; "Anadolu!”  bu analar ne yiğitler yetiştirdi, ne kahramanlar doğurdu; Çanakkale’de düşmana geçit vermeyen kınalı 15’lik kuzular gibi, Ömer Halisdemir’ler gibi, 15 Temmuz’da tankın önüne yatan yiğitler misali…benim, Müslüman Türk anam dururken neden batı’nın anasını yad edeyim? Neden Kültürüme uymayan, emperyalistlerin yolunda gideyim? 

Yüreğimi Yaralar!

İstemem olmasın bu günler,

Silin tarihten isimlerini! 

Sökün atın bu günlerin resimlerini! 

Yılın iki günü yüreğimi yaralar; 

Biri anneler günü, diğeri babalar!

Kimse okşamasın bu öksüzün başımı, 

Yapmasın kimse bana ekmeğimi aşımı! 

Arıyorum durmadan anlayın telaşımı! 

Yılın iki günü yüreğimi yaralar; 

Biri anneler günü, diğeri babalar!

Dün rüyamda gördüm seni baba; 

Kucağını açmış, "gel oğlum” diyordun! 

Seviyor, kokluyor, öpüyordun…! 

Yılın iki günü yüreğimi yaralar; 

Biri anneler günü, diğeri babalar!

Anneler, merhametin, sevginin zirvesi,

Ne büyük şey annelerin karşılıksız vermesi! 

Yorulup da, "yorulmadım” demesi.

Yılın iki günü yüreğimi yaralar; 

Biri anneler günü, diğeri babalar! 

"Baba”, "Anne” dedikçe adamlar,

Kafam zonklar, gözüm yaşarır, 

Sol yanımdan bir şeyler damlar! 

Yılın iki günü yüreğimi yaralar; 

Biri anneler günü, diğeri babalar!