SON DAKİKA
Kazım ÖZTÜRK
Dünya Olaylarına Şiirle Cevap
09 Haziran 2017, Cuma
Dünya durmuyor, bulanıklıklar durulmuyor. Bu hengamede gönül dünyamdan yükselen terennümler, olaylara cevap olur düşüncesiyle bu gün de şiirlerimle siz değerli okurlarımın karşısına çıkayım istedim.

 

İşte Batı!

 

 "Medeniyet” denilen bu mu sizce?

Teröre prim vermek mi edepsizce!

Kandıramazsın "demokrasi” talanlarıyla,

Maval okumasın Batı; "insanlık” yalanlarıyla!

Ne zaman bitecek bu terör?

Hani nerde huzur? Nerde barış?

Yıllar oldu barışa ulaşamadık bir karış!

Senin "barış”ın; "petrolü ben içeyim,

Para bende olsun, insanların ırzına geçeyim..

Yamyamları yanıma alıp, ülke seçeyim,

Simonlara, Salamonlara, altını, gümüşü saçayım, 

Ne kadar Müslüman varsa hepsinin kanını içeyim..

Ben yöneteyim dünyayı, bana muhtaç olsun insanlar,

Kur’an kaldırılsın, baykuşlar ötsün kubbelerde, sussun ezanlar,

Camileri kilise yapayım, içine sıra koyayım, çalınsın çanlar!

Müslümanlar; yalnız namazlarını kılsın, oruçlarını tutsun,

Ne verilirse yesin, "mücadele”yi unutsun!

Bir kenarda otursun, etliye, sütlüye karışmasın, 

Sakın yönetime soyunmasın, ülkelerle yarışmasın!

Ülke yönetmek ne kelime, siyasetin "s” sine sapmasın,

Osmanlı mı? "o hasta adam” asla bu yolu yapmasın!

Bizim en büyük düşmanımız; İslam, Türkler ve Türkiye,

Kabul edemeyiz bunu, en büyük idealimiz "Türk”ü ye!

İşte batı bu; 

Özümüzü yitirdiğimiz, 

Ruhumuzu bitirdiğimiz,

İdeallerimizi mezara yatırdığımız!

 

 

 

Neden?

 

Nerde insanlık? Hani nereye gitti?

Zalimin silahıyla bir bir masumlar bitti!

İslam ülkeleri ne iş yapar? Neden ses etmez?

Parça parça olunursa zalim pes etmez!

BM kışkırtıyor, kan döküyor!

Dünyadan ses çıkmıyor, şaşkın bakıyor! 

"Bana ne” deme, aymazlık seni de yakar,

Gün gelir evini, barkını yıkar!

Kenetlen, yumruk ol, zalime vur,

Korkma, ardında İlahi kuvvet var!

 

  

Tüm Zalimlere!

 

Akıttığınız kan bir gün zalimleri boğacak.

İslam’ın ayak sesleri geliyor, 

Güneş gibi doğacak!

Dünya çıldırdı İslam’ın sesinden,

Zulmün ocağı sönecek Kur’an nefesinden!

Bu nefes ki, birer birer yakar bitirir

Nerde zalim varsa, gayyaya götürür!

Halilleri ateş yakmadı, yakmayacak!

Müslümanlar uyandı, kanları akmayacak!

Âsım’ın nesli geliyor, ufukta,

Kur’an haykırıyor; "Hak daima dorukta”!

 

 

 Eriyip Gideceksiniz!

 

İslam geldi, Müşrik kudurdu;

Osmanlı geldi Haçlı kudurdu;

Türkiye dirildi, Batı kudurdu…

Kudur kudurabildiğin kadar,

Miadınız doldu artık,

Hak geldi şimdi, batıl batar!

Bağırsanız da, çağırsanız da,

Boykot yapıp, anırsanız da…

Türkiye gerçeği buldu artık!

Değil Avrupa, dünya gelse de,

Haçlılar hep birlik olsa da,

Tek bir Türkiye kalsa da,

Batılın dişleri sökülür artık!

Biteceksiniz, biteceksiniz,

Ya Hakka boyun eğeceksiniz,

Ya da eriyip gideceksiniz!

 

 

Yıkılmayız Biz!

 

Buram buram; 

Tarih kokan illerimiz var!

Nakış nakış, desen desen

Kilim dokuyan ellerimiz var!

Kökü mazide olan atiyiz,

Ne yaman erlerimiz var!

Köpürüp coşan ırmaklarımız,

Hudutlarda gaza bayraklarımız,

Tespih çeken parmaklarımız,

Allah diyen dudaklarımız var!

Yıkılmadık, yıkılmayız; 

Güçlü imanımız,

Bitmeyen sabrımız,

Şehit olma adaklarımız var!

 

 

Hasret Kaldık!

 

Artık güneş neşesiz, ay durgun,

Yıldızlar küskün, hepsi dargın,

Sabah olmuyor, vakitler yorgun.

Kıpkırmızı dünya, yeşile hasret kaldık,

Gülmeyi unuttuk, kin gayyasına daldık!

Neden selamlaşmıyor millet? 

Kim, kime ne etti? 

Riyanın kol gezdiği zamanda insanlık bitti!

Hasret kaldık dostluğa, insanlık arıyorum;

Gözlerim kapalı, karanlıkta yürüyorum…

Bir cılız ışık var, sönecek sanıyorum.

Umut denen nedir, yenir mi bilmem,

"Beklemeye” sabır denir mi bilmem! 

El attığım her şey elimde kaldı,

Güvendiğim dağları çoktan karlar aldı!

Gülmek mi? O da ne? 

Aklım iflas etmiş daha ne?

 

 

Sıkılanlar Gitsinler!

 

 

Biz kalıcıyız burada, sıkılanlar gitsinler,

Bu vatanda emeğim var, yakınanlar gitsinler!

Ninem buralı, atam burada yatar ...

Kanım vatan için akar, 

Kalbim vatan için atar!

Yıldıramaz kimse beni, 

Bu vatanın çocuğuyum!

Üç beş çakala pabuç bırakmam,

Şerife bacıların, Nene hatunların torunuyum!

Çanakkale’de imzamız var, Kutü’l amare zaferimiz!

Bu vatan için şehit düştü her bir neferimiz!

Ezanıma, Bayrağıma, Kur’anıma kimse yan bakamaz!

Vatan sevgisi imandandır, insan olan ateşe atamaz!

Ben buradayım; bugün de, yarın da…

Anamdan burada doğdum, burada öleceğim.

Ölsem de, kalsam da "Hakkı” söyleyeceğim!

 

YıkımEkibi!

 

Sevgi dolu dünyayı,

Güzel güzel hülyayı,

Yerle bir etti,

Yıkım ekibi!

 

Gülen oynayan çocukları,

Muhabbetli kucakları,

Sevgiye mahrum etti,

Yıkım ekibi!

 

Kan içiyor, kan döküyor,

Ciğer yiyor, kalp söküyor,

Katliam yapıyor,

Yıkım ekibi!

 

Anneleri babaları ağlattı,

Nice masumların yüreğini dağlattı,

Eşleri dul bıraktı,

Yıkım ekibi!

 

Ruhları kararttı,

İşleri abarttı,

Yolları kapattı,

Yıkım ekibi!

 

Ses çıkaranları, bağıranları,

Haykırıp, imdat çağıranları,

"yapmayın” diye ağlayanları

Katlediyor yıkım ekibi!

 

Aklı erenlere, düşünce derenlere,

Bir araya gelenlere,

Sevgi verenlere

Bir şey yapamaz yıkım ekibi!

 

Ağlamanın zamanı değil,

Feryat etmenin anı değil,

Mücadele edersen,

Def olup gider yıkım ekibi!