Herkes bir şeyler söylüyor. Her insanın ağzında laf bol. Bütün insanlar, sanırsınız ki; "Allame-i cihan”. Tarihi bilgiler havada uçuşuyor! Dini konularda konuşanların haddi hesabı yok. Bir küçücük bilgi kırıntısını ele alıyor, artık sat satabildiğin kadar; eğer ağzın laf yapıyorsa, eğer adın; "kültür adamı” na çıkmışsa, sana; "yazar” diyorlarsa, bir de sen önüne; "tanınmış kişi” ekliyorsun, al sana yazar.

Kimse; "yoğurdum kara” demiyor. Kimselerden; "arkadaş ben bu konuda yetkili değilim” lafını duyamıyorsun. Sessiz olmak, her zaman konuşmamak, sükutu tercih etmek… bilgisizlik, birikimsizlik olarak lanse ediliyor!

Samimiyet mi dediniz? Bu nerede satılır? Rayici nedir? Hangi mahalle bakkalında bulabilirsiniz samimiyeti? Samimiyet; toplumda şirin görünmek, tek başına kaldığın zaman fırıldak düşünmek mi? samimiyet; para, mal, makam, servet, imkan ve fırsat gelecek yerlere el pençe divan durmak mı? Samimiyet; fakirlere, muhtaçlara yardım ediyorum diye, onların kadınlarının namusunu kirletmek mi?

Ortalıkta, "dolar krizi” dolanıyor! Aslında buna dolar krizi değil; "dolar kerizi” demek daha doğru olur. Adamım dolarla, dövizle uzaktan yakında alakası yok, ama kendi ürettiği yerli malını; "dolara” endeksliyor, üstüne zam koyuyor! Nasıl olsa müşteri almaya mecbur, nasıl olsa ihtiyaç. Bu fırsatı değerlendirmek, "vur abalıya” cinsinden hareket etmek lazım!

gönül dostları! Bütün şiirlerim, bir gerçeği, sosyal bir yarayı ele alır. Yani toplumdaki olumsuzlukları şiir olarak terennüm etmeyi tercih ediyorum. Şöyle de diyebiliriz; toplumsal olayların şiirle anlatımı.

NE KALDI?

Ahlak, ahlak diyordum;

Deyip seviniyordum,

Bakıp, övünüyordum,

Ahlak gitti "sız" kaldı.

İnsan şerefliydi de,

Esfele düşüp gitti,

İnsanlık ıssız kaldı!

Edep; hepten ahlaktır,

Edeb sıfır, "siz" kaldı.

Toplum, dipdiri canlı,

İmansızlık çoğaldı,

Toplumlar dipsiz kaldı…

İman, İslam dediler,

İman yalan oldu ya,

İslam da rafta kaldı!

Âlem sanallaştı da,

İnsanlık lafta kaldı!

Allah’la aldatıyor,

Sahtelikler yapıyor,

Hep maskeler takıyor…

Bakıyorum geriye,

Atılarak beriye,

Ne kaldı ki diyerek,

Koskoca bir fiyasko,

Kapkara dünya kaldı!

 

Maske!

 

Diller uzun, kalp virane,

Gönül iflas, göz bîgane,

Akıl satılık, beyin divane!

İnanç lafta, ruh harabe,

Kur’an rafta, hile şahane!