14 ŞUBAT SEVGİLİLER GÜNÜ NEDİR?

 

Sevgililer gününün tarihçesi ise 3. yüzyılda Aziz Valentine’nin gizlice kıydığı nikahlara dayanıyor. M.S. 3. yüzyılda Roma İmparatoru Claudius II, ordusunu güçlendirmek için genç erkeklerin evlenmesini yasaklamıştır. Rivayete göre bu yasağa karşı gelen Aziz Valentine, gizli nikahlar düzenleyerek gençleri evlendirmeye devam etmiştir. İhanetin karşılığını canıyla ödeyen Aziz Valentine M.S. 270 yılında 14 Şubat’ta idam edilmiştir. Bu nedenle her yıl 14 Şubat’ta Sevgililer günü kutlanmaktadır.

 

Sevgililer Günü

Her günü parselledik,
Boş günümüz yok.
Ya anneler günü,
Ya öğretmenler,
Ya kadınlar günü..
Olmadı sevgililer günü..
Sevgiyi, saygıyı,
Güne indirdik,
Hürmeti, merhameti,
Bire indirdik.
Bitmeyen güzellikleri,
Düne indirdik...
Bir yıl, bir ömür neye yetmez?
Sevgi o kadar az mı ki,
Herkese, her zamana yetmez?
Yüce Mevla uzun bir ömür vermiş,
"Sevin, sayın, hürmet edin” demiş.
O’nun sevgisi, öfkesinden daha fazla,
Neden sevgiyi azaltıyoruz?
Bir güne tahsis edip, daraltıyoruz?

seveceğiz, elbette; "yaratılanı severiz yaratandan ötürü” sözü başımızın tacı. Ama mesele bu değil. Eğer bir şey; Avrupa’dan, Amerika’dan… geliyorsa, sorgusuz sualsiz alıp, benimsiyoruz. Yok, böyle güzellikler, Kur’an’dan, peygamberlerimizden, islamî anlayıştan geliyorsa, "tu kaka” oluyor! Batı, keler deliğine girse, biz de giriyoruz! Batı’nın yaptıkları gözümüzde büyütülüyor.
Tabii ki sevgi evrensel, sevgi bitmeyen bir cevher. Rabbim dünyayı sevgi üzerine bina etmiş. Bunların hepsi doğru, hepsi mantıklı. İyi de neden eliyoruz, kategorize ediyoruz? Eğer güzellikler oluyorsa, güzel bir şey yapılıyorsa hep birlikte alıp kullanmamız daha hoş olmaz mı?

İlmi, tekniği, sanatı, insanlığa yararlı olanları… nerede bulursak alırız, almalıyız. Bunun için sevgili peygamberimiz;”Hikmet, müminin yitiğidir, nerede bulursa alır”, "İlim, Çin’de de olsa alınız”…der.

Toplumu üzen; şucu, bucu.. tavırlar, kategorizeler. "Bendensin, ondansın” anlayışları. İşte bu yüzden "Sevgililer Günü” nün, "Anneler günü”nün, "Kadınlar günü”nün, "Babalar günü”nün…tek bir güne hasredilmesi yanlış.

 

Yüreğimi Yaralar!

İstemem olmasın bu günler,

Silin tarihten isimlerini!

Sökün atın bu günlerin resimlerini!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

Kimse; sıvazlamasın sırtımı, okşamasın başımı,

Yapmasın kimse bana ekmeğimi aşımı!

Arıyorum durmadan anlayın telaşımı!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

Dün rüyamda gördüm seni baba;

Kucağını açmış, "gel oğlum” diyordun!

Seviyor, kokluyor, öpüyordun…!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

Anneler, merhametin, sevginin zirvesi,

Ne büyük şey annelerin karşılıksız vermesi!

Yorulup da, "yorulmadım” demesi.

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

"Baba”, "Anne” dedikçe adamlar,

Kafam zonklar, gözüm yaşarır,

Sol yanımdan bir şeyler damlar!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!